Zij maakt zich zorgen
over de presentatie
dat men gaat afhaken
het niet interessant vindt.
Ze heeft er ervaring mee
de wazige blikken
de kritische vragen
het desinteresse mobiel-gefrut
ze weet nog goed hoe ellendig
ze zich voelde
toen
ze voelt het weer
nu
zenuwachtig gevoel
strak, opgejaagd
nu!
nu net als toen
terwijl ze nu hier zit
met een kop thee in de handen.
Of valt het je juist op dat je de ene dag denkt ‘dat het nooit wat wordt’ en de andere dag dat je lekker hebt gewerkt?
Of misschien heb je juist vaker bij éen soort taak of naar éen mens dat je je klem, kwaad of klein voelt.
Ik ben gaan zien dat het heel natuurlijk is dat we wisselend denken over van alles en iedereen. Dat komt door je stemming, je gedachten op dat moment. En die kómen gewoon. En die gáan gewoon weer. Meestal, dan.
Maar nare gedachten en gevoelens die we al lang hebben voelen zo onvrij. Alsof ze standaard optreden als je praat met deze persoon of in zo’n situatie komt. Alsof ik vasthoud aan wat ik al eerder heb geconcludeerd over die situatie.
Sinds me dat meer opvalt, komt er een voorzichtig vraagteken achter die gefixeerde set van gevoelens en gedachten. En verliest het zijn grip eerder. En ben ik onbekommerder.
© Prima Ella
Foto: siarhei-plashchynski-573543-unsplash